Aslında sana kızgınım çok.Düzene girmiş tüm sancılarım,her sabah düzenli alıyorum.Saatleri hep aklımda,saatlerin aklımda.Bazen yakalıyorum o anı,belki de bırakmalıydım o ilk gün.
Aslında kızgın değilim sana çok.Dönmesini bekliyorum o ilk heyecanla satırların.Konuşurken onlar sürekli nasıl da duymuyorum onları.Ve yapışmış duruyorken orada benzerlerin nasıl da görmüyorum seni.Sözcükler her seferinde kendini yeniliyor,zaman her seferinde aynı kalıyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder