11 Ekim 2011 Salı

Bir İnsan Yavrusu'na..

Uzun zamandır bu kadar geç yatmamıştım,ertelediğim onca günden sonra bugün burada hala içimde eksikken bir şeyler..Duygusal olmamalı dedim kendi kendime ..Uzaklaştıkça yakınlaşıyor olmasını istediklerin,ya da seçimlerin .Onları yaparken gülüyordun ve şöyle diyordun..
  ''Her şey güzel olacak.''
Şimdi kalkıp gelmek istesen bu gece şöyle kursak soframızı diyorum,en koyusundan en açığına muhabbetler.Hatırın için bu gece içeceğim,en sevdiğinden.Gelsen ..kursak soframızı diyorum,şimdiden kapladı tatlı çikolata kokusu odayı.En ıslağından en kurusuna boğazımda..Tek gitmiyor,tek olmuyor.
 Duygusal olmamalıydı.. Duygusal olmamalıydı..Kaç kere daha söylersem sonunu güzel getirebilirim bilmiyorum,ama sonları pek güzel bitiremem bilirsin.Bilirler.Sonlar olmasa başlangıçlar hep yeniden hep bir sonraya..
  Şimdi öğrendiğimiz gibi kapatsak gözlerimizi biri fısıldasa kulağımıza olmak istediğimiz yerleri,en sabahında gelen telefonla gidilen o sahilde ,ayakkabılarımızı çıkarıp koşsak güneşe doğru.Güneş oradayken hep güzel çıkar fotoğraflar,belki anlar da bir o kadar.Mutluluk değildi muhtemelen diyorsun ama sonrası hep öncesini özletiyor,açtığımızda gözlerimizi hiç olmadığımız kadar farklı yerlerde,bilmediğimiz dillerde bilmediğimiz çocuklara kucak açmışken..Gülüşleri anlık esintiler.. Ağlayışları sende de ağlama hissi uyandırıyor mu çoğu zaman? Oturup ağlasak onlarla başımız önümüzde.Zor ama güzel olacak dese içlerinden biri.
  Gülsek gülümsesek en azından.Pek azından ..
 Sular yükseliyor yükseldikçe insan kendini unutuyor,su mu kaldırıyor yoksa boğuluyor muyuz bilmiyorum.Sadece diyebilirim ki her zaman dediğim gibi günler değil yıllar çabuk geçiyor,geçecek.Gözlerimizi kapatsak dedikleri gibi..Burada olur muyuz yeniden ,birlikte.Görmeyeli değişmişsin demenin burukluğu belki,kaç doğum günü geçti bilmeden.
  Ne zaman ,zaman ..sular yükseliyor..Kapatsak ya gözlerimizi..Sıcak çikolata kokusu..

8 Ekim 2011 Cumartesi

Adsız

Hayatımda bir çok küçük şey olmasındansa bir bütün olmasını tercih ettim sonunda.Çünkü anladım ki parçalar hiç bir zaman bir bütün oluşturmayacak,hatta gittikçe ufalanarak hiçi oluşturacak.Şimdilerde ihtiyaç duyduğum en son şey bir hiç.Bencil olmak buysa evet bu kez bencil olmayı denedim,ama bencillik bence karşı tarafı da etkiliyorsa adını hakeder.Ruhun duymaz,ruhları duymaz oysa ki...İşte bu nedenle yine kendi kendime kararlılıklar...
 Karar,çoktan benim olmaktan çıkmışken uzun zaman sonra farkettim elimde olmadığını.Tabi ki ellerinde de değildi,boşluk hepsine yetecek kadar boş.
  Yaş zemin üzerinde tüm gidiş gelişler kaymadan üzerinde durulası.İstediğim sadece net bir görüntüydü,elde edilmesi çok güç.Hala inanamıyorum kendim olmaktan vazgeçip sıradan biri olmayı seçtiğime.Netlik sıradanlık olmamalıydı,netlik üç noktaların iki noktalarından vazgeçmekti.Orada sabit öylece durup büyük harfle başlamasını beklemekti ardından gelen cümlenin.Asla bir ikincisine izin veremezdim.
  Vazgeçilen insanlar değil,vazgeçilen çabalar var.Evim dediğim evime dönmemek üzere sadece bana ait olanı arzulayış var.Hayat sıralıyor ise yaşanacakları kesinlikle benim ki birilerinin ellerinde olmamalı derken..Öylesine dayanıyor ki arkasına , ayaklarının üzerinde durduğuna inanmamalı  ,dimdik ve kararlıyken karşımda.
  Şimdi rüyalara bakıp yorum yaparken birileri geleceği tahmin etmeye çalışırken o derin b.k çukurunda hep aynı şeyi bekledi inananlar ve inanmayanlar..Huzur..

2 Ekim 2011 Pazar

Nice Yıllara..

  Bugün orada mumunu yakmış beklerken gördüm onu,sadece bakıyordu sıcağına aldırmadan alnından akarken damlaları.Olabildiğince yaklaşmıştı ateşine ,gözlerine yansıyordu,oradan kalbine.Biri dur demeliydi durmadı,yanına yaklaştım bir mum da ben yaktım,kıpırdamadı.Durdu orada,hep aynı yerde.Ne dilemişti ne dilemiştim?Orada yazılanlardan farklı mıydı hissettiklerin?Anlamını bildiğim bir şeyler söyleyip dua edebiliyordum nihayet.
 Mumumu pastama değil de o taş binaya dikmenin burukluğu.Üflemeden, bu kez sönmesini bekleyerek üstelik.Bittiğinde ise kül değil su vardı ellerimde.Şimdi kapılarını açtığım tüm hayatların bir yerde başka hayatlar olduğuna inanır gibiyim.Dün var olan bugün olamıyorsa kutlu olsun doğum günüm.Kutsallaştırıyorsak bu günü yarını yok sayar gibiysek eğer yarın hiç gelmeyecek.Gelmeyecek olanlarla nice yıllara..