Asla bir renk olamayacak insanlar tanıyorum,hep soluk,hep teninin içinden.Olabildiğince uzaklaşmış dokunulan yerlerine,olabildiğine kat çıkmış kendinden,cennetine ulaşır mı bilinmez.Cenneti burda olmamaksa sadece,ihtimali artan olasılıklar arzuladığı.
Asla anlatamam cümlelerle dediğinde eksik olan ne diye sordum.Kendimden izler..Her zaman ''ezgi''leri olmalı yanağının köşesine konar gibi gamzeleri.Ben en çok sağ yanağımdakini seviyorum.Seviyorum mu dedim,bir anlık göze batışlar.
Diyor ki,yeterli olacak mı? Hep daha fazla,hep daha fazla..Bazen hala kimilerine inanıyorum,aranızdan sıyırıyorum.Sonra ekmeğime bakıyorum? Nedir bu derece çekici kılan diye sorduklarında üstünde yağın yeterli olmayacağını düşünerek bala buluyorum diyorum hepsini.Balı sever misin? Muhtemelen bir süre.Sonra daha tatlıları olabilir mi diye merak eder misin,eminim,'adına'.
Hala umudumu yitirmiş olmamam bence tamamen insanın aklını yitirmemek için devreye soktuğu bir takım savunma mekanizmaları.Hepsine müteşekkirim,ama diyorum ki yeterli olacaktır bir gün.Bir gün geleceksin...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder